กาพย์ยานี ๑๑
๐ เมื่อนั้นพระศรีอารย์ ฟังอาการก็เต็มใจ
ตรัสว่าพระมาลัย ผู้เป็นเจ้ากล่าวเพราะดี ฯ
๐ จึงสั่งพระมาลัย ถ้าจะไปในโลกีย์
ท่านจงเอาคดี ดั่งนี้บอกแก่ฝูงชน ฯ
๐ ว่าพระโพธิสัตว์ ผู้จะตรัสเป็นทศพล
ได้ยินว่าฝูงชน ทำกุศลสร้างสมภาร ฯ
๐ ทำแล้วปรารถนา จะขอพบพระศรีอารย์
ได้ยินบ่มินาน พระหฤทัยก็ยินดี ฯ
๐ ท่านตรัสสั่งให้รู้ ว่าผู้ใดในโลกีย์
จะใคร่พบพระไมตรี พระศรีอารย์ผุ้มีคุณ ฯ
๐ ให้หญิงชายทั้งหลาย เร่งขวนขวายกระทำบุญ
ให้จำศีลภาวนาคุณ ให้ฟังธรรมไหว้พระสงฆ์ ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่พบ จะประสบหน่อพุทธองค์
ให้ผู้น้้นเร่งบรรจง ทำบุญแล้วให้แผ่ผล ฯ
๐ อย่าได้ทำร้ายกาจ อย่าประมาทลืมกุศล
อย่าทำเป็นสารวล ให้ผิดพ้องหมองใจกัน ฯ
๐ ผู้ใดใครพบประสบ จะขอพบพระจอมธรรม์
อย่าทำบาปอันฉกรรจ์ ศีลปาณาติปาตร ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่ทัน เมื่อท่านน้ันเป็นศาสดา
อย่าลักทรัพย์ของท่านมา เอามาไว้เป็นของตน ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่พบ ขอประสบหน่อทศพล
อย่าได้ไปปะปน ด้วยเมียท่านแลผัวท่าน ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่ทัน ศาสนาพระศรีอารย์
อย่ากินเหล้าสุราบาน ผู้กินนั้นมิทันนา ฯ
๐ ผู้คนท้ังหลายเอ๋ย อย่าได้กล่าวคำมุสา
ให้จำศีลภาวนา ทรงธุดงค์กัมมัฎฐาน ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่ชม สมเด็จพระศรีอารย์
ตั้งใจให้ชืนบาน ฟังนิทานเวสสันดร ฯ
๐ ผู้ใดใคร่วันทา พระศาสดาองค์ชินวร
ให้ฟังเวสสันดร วันเดียวจบครบทั้งกัณฑ์ ฯ
๐ ฟังบาลีพระเทศนา ฟังคาถาถ้วนทั้งพัน
ข้าวบิณฑ์แลขนมฉัน ทุกสิ่งสรรพ์จงมากมาย ฯ
๐ ฉัตรธงเพดานกั้น รูปภาพน้ันผูกแขวนราย
ประทีบธูปเทียนถวาย ดอกไม้เพลิงเรืองรัศมี ฯ
๐ บัวหลวงดอกบัวขาว ดอกทองกวาวจงกลนี
ดอกอุบลอันมีสี นิลุบลดอกมณฑา ฯ
๐ ดอกไม้ขาวใสสุทธิ์ ดอกสัตบุษแดงรจนา
สิ่งละพันถวายบูชา มหาชาติเวสสันดร ฯ
๐ ฟังแล้วปรนนิบัติ ทำตามอรรถพระสั่งสอน
มหาชาติพระเวสสันดร ถ้วนคาถาพระบาลี ฯ
๐ ผู้ทำดังนี้จบ จึงจะพบท่านด้วยดี
จะพบพระไมตรี เมื่อเป็นพระพันประมาณ ฯ
๐ ถ้าใครปรนนิบัติ เมื่อท่านตรัสสรรเพชญญาณ
อย่าโกรธอย่าจองผลาญ ชีวิตท่านให้ม้วยมรณ์ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่เห็น เมื่อท่านเป็นพระบวร
อย่าทำให้อาทร พระภิกษุุแลภิกษุุณีฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่พบ ใคร่ไหว้นบพระไมตรี
พระสงฆ์แลนางชี อย่ายุยงให้ผิดกัน ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่เห็น เมื่อท่่านเป็นพระทรงธรรม์
พระพุุทธรูปท่านสร้างนั้น อย่าได้มล้างอย่าทำลาย ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่่พบ พระไมตรีผู้ฤาสาย
อย่าตัดต้นอย่าทอนปลาย อย่าตัดไม้ต้นโพธิ์ศรี ฯ
๐ ผู้ใดจะปรารถนา ทันศาสนาพระไมตรี
อย่าฆ่าอย่าด่าตี พระโพธิสัตว์หน่อพุทธองค์ ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่เห็น พระไมตรีผู้ยอดยง
ชื่อว่าทรัพย์ของสงฆ์ อย่าเบียนเอาให้สารวล ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่ทัน พระไมตรีเจ้าจมพล
ชื่อว่า่พ่อแลแม่ตน อย่าทำร้ายอย่าด่าตี ฯ
๐ ผ้ใดจะใคร่เฝ้า พระเป็นเจ่้าชื่อไมตรี
อย่ามีใจตระหนี่ อย่าประมาทลืมกุศลฯ
๐ ผู้ใดแลร้ายกาจ จิตประมาทอยู่ลืมตน
ผู้่้นั้นจะทุกข์ทน มิพบท่านเมื่อเสด็จมา ฯ
๐ พระเถรรับโองการ พระศรีอารย์มิทันช้า
ให้บอกแก่ชาวโลกา ทั้วทั้งโลกชาวขมภู ฯ
๐ เมื่อพระโพธิสัตว์ ท่านจะตรัสสั่งให้รู้
เราจะบอกชาวชมภู ให้เขาตื่นขึ้นชมเชย ฯ
๐ เออพ่อคำโยมสั่ง พระเถรฟังอย่าลืมเลย
มาลัยเจ้าหัวเอ๋ย ขอพระเจ้าจงนักหนา ฯ
๐ อันใดคำโยมสั่ง ขอพระเถรจงกรุณา
บอกแก่ขาวโลกา ให้รู้ทั่วทั้งแดนไตร ฯ
๐ รูปจะขอกไม่พลั้่งพลาด มหาราชอย่าร้อนใจ
บอกว่าพระเมตไตรย ท่านตรัสสั่งแก่เรามา ฯ
๐ เมื่อนั้นชาวชมภู ชื่นชมอยู่ใจหรรษา
ต่างคนจะวันทา จะพูลเพิ่มเติมบุญไป ฯ
๐ อนึ่งโสตนะบพิตร ชื่อว่าสัตว์ทั้งหลายใด
จะใคร่พบพระจอมไตร เขาจะไหว้จะถามเรา ฯ
๐ ว่าบพิตรพระศรีอารย์ ผู้ทรงญาณพระผ่านเกล้า
ท่านเสด็จมาโปรดเรา ในเมื่อกาลขณะใด ฯ
๐ คร้ันว่ารูปจะบอก คิดมิออกจะสงสัย
พระจะไปขณะใด บิมิแจ้งแก่ใจเรา ฯ
๐ ขอบพิตรจงบอกแท้ เราจะแก้จะบอกเขา
ให้รู้แจ้งแห่งลำเนา เมื่อท่านได้สัพพัญญู ฯ
๐ พระจะตรัสขณะใด ขอบพิตรได้เอ็นดู
เทศนาให้จงรู้ คดีน้ันแจงแจ้งใจ ฯ
๐ เมื่อเขาจะะถามเรา เราจะบอกจงฉับไว
ตามชอบอัธยาศัย เมื่อท่านได้เป็นพุทธองค์ ฯ ฉัน ฯ
* ฉัน เข้าใจว่าบอกการบรรเลงเพลงปี่พาทย์เมื่อสวดจบตอน
๐ ฟังแล้วปรนนิบัติ ทำตามอรรถพระสั่งสอน
มหาชาติพระเวสสันดร ถ้วนคาถาพระบาลี ฯ
๐ ผู้ทำดังนี้จบ จึงจะพบท่านด้วยดี
จะพบพระไมตรี เมื่อเป็นพระพันประมาณ ฯ
๐ ถ้าใครปรนนิบัติ เมื่อท่านตรัสสรรเพชญญาณ
อย่าโกรธอย่าจองผลาญ ชีวิตท่านให้ม้วยมรณ์ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่เห็น เมื่อท่านเป็นพระบวร
อย่าทำให้อาทร พระภิกษุุแลภิกษุุณีฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่พบ ใคร่ไหว้นบพระไมตรี
พระสงฆ์แลนางชี อย่ายุยงให้ผิดกัน ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่เห็น เมื่อท่่านเป็นพระทรงธรรม์
พระพุุทธรูปท่านสร้างนั้น อย่าได้มล้างอย่าทำลาย ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่่พบ พระไมตรีผู้ฤาสาย
อย่าตัดต้นอย่าทอนปลาย อย่าตัดไม้ต้นโพธิ์ศรี ฯ
๐ ผู้ใดจะปรารถนา ทันศาสนาพระไมตรี
อย่าฆ่าอย่าด่าตี พระโพธิสัตว์หน่อพุทธองค์ ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่เห็น พระไมตรีผู้ยอดยง
ชื่อว่าทรัพย์ของสงฆ์ อย่าเบียนเอาให้สารวล ฯ
๐ ผู้ใดจะใคร่ทัน พระไมตรีเจ้าจมพล
ชื่อว่า่พ่อแลแม่ตน อย่าทำร้ายอย่าด่าตี ฯ
๐ ผ้ใดจะใคร่เฝ้า พระเป็นเจ่้าชื่อไมตรี
อย่ามีใจตระหนี่ อย่าประมาทลืมกุศลฯ
๐ ผู้ใดแลร้ายกาจ จิตประมาทอยู่ลืมตน
ผู้่้นั้นจะทุกข์ทน มิพบท่านเมื่อเสด็จมา ฯ
๐ พระเถรรับโองการ พระศรีอารย์มิทันช้า
ให้บอกแก่ชาวโลกา ทั้วทั้งโลกชาวขมภู ฯ
๐ เมื่อพระโพธิสัตว์ ท่านจะตรัสสั่งให้รู้
เราจะบอกชาวชมภู ให้เขาตื่นขึ้นชมเชย ฯ
๐ เออพ่อคำโยมสั่ง พระเถรฟังอย่าลืมเลย
มาลัยเจ้าหัวเอ๋ย ขอพระเจ้าจงนักหนา ฯ
๐ อันใดคำโยมสั่ง ขอพระเถรจงกรุณา
บอกแก่ขาวโลกา ให้รู้ทั่วทั้งแดนไตร ฯ
๐ รูปจะขอกไม่พลั้่งพลาด มหาราชอย่าร้อนใจ
บอกว่าพระเมตไตรย ท่านตรัสสั่งแก่เรามา ฯ
๐ เมื่อนั้นชาวชมภู ชื่นชมอยู่ใจหรรษา
ต่างคนจะวันทา จะพูลเพิ่มเติมบุญไป ฯ
๐ อนึ่งโสตนะบพิตร ชื่อว่าสัตว์ทั้งหลายใด
จะใคร่พบพระจอมไตร เขาจะไหว้จะถามเรา ฯ
๐ ว่าบพิตรพระศรีอารย์ ผู้ทรงญาณพระผ่านเกล้า
ท่านเสด็จมาโปรดเรา ในเมื่อกาลขณะใด ฯ
๐ คร้ันว่ารูปจะบอก คิดมิออกจะสงสัย
พระจะไปขณะใด บิมิแจ้งแก่ใจเรา ฯ
๐ ขอบพิตรจงบอกแท้ เราจะแก้จะบอกเขา
ให้รู้แจ้งแห่งลำเนา เมื่อท่านได้สัพพัญญู ฯ
๐ พระจะตรัสขณะใด ขอบพิตรได้เอ็นดู
เทศนาให้จงรู้ คดีน้ันแจงแจ้งใจ ฯ
๐ เมื่อเขาจะะถามเรา เราจะบอกจงฉับไว
ตามชอบอัธยาศัย เมื่อท่านได้เป็นพุทธองค์ ฯ ฉัน ฯ
* ฉัน เข้าใจว่าบอกการบรรเลงเพลงปี่พาทย์เมื่อสวดจบตอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น