วันจันทร์ที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

กาพย์พระมาลัย (๑๒)


กาพย์ยานี ๑๑

๐ เทพหนึ่งดูดาษดา           ยาตรามาอยู่ครึกครื้น
มีนางสวรรค์ได้เจ็ดหมื่น      สพรึบพร้อมล้อมกันมา ฯ
๐ พระเถรทอดตาเห็น         จึงถามท้าวอัมรินทรา
มาโน้นดูโสภา                     พระไมตรีหรือฉันใด ฯ
๐ พระศรีอารย์ท่านมาหรือ  เสียงบันลือพิลึกใจ
อินทราจึงขานไข                ว่ามิใช่พระศรีอารย์ ฯ
๐ พระเถรถามว่าใคร           งามโสภาชัชวาล
เมื่อก่อนสร้างสมภาร           ทำบุญใดในโลกา ฯ
๐ โกสีย์เธอจึงไข                พระมาลัยกล่าวปุจฉา
อานิสงส์ของเทพา              สั่งสมมาแต่เมืองคน ฯ
๐ เทพน้ันเมื่อชาติก่อน        เป็นเณรน้อยใจกุศล
มิประมาทมิลืมตน               มิได้เคียดแก่อาจารย์ ฯ
๐ ทำนุบำรุงชม                   ไหว้พระนมรับคำขาน
ทรงศีลสิบประการ              ก้มกราบนบซบเศียรลง ฯ
๐ ไหว้พระเป็นนิรันดร์         เขียนเรียนธรรมด้วยบรรจง
ปรนนิบัติแก่พระสงฆ์          เข้าใกล้แล้วและรักษา ฯ
๐ ถวายน้ำเย็นและน้ำร้อน  อยู่นวดฟั้นคั้นบาทา
กลางคืนอยู่รักษา               เมื่อกลางวันอยู่เฝ้าแหน ฯ
๐ เมื่อพระครูผู้ใหญ่            เสด็จไปไหว้พระแทน
ประทีปตามโคมแขวน        กวาดปัดแผ้วให้ผ่องใส ฯ
๐ อุปถัมภ์แล้วค้ำชู             มิให้ครูได้ยากใจ
ทรงศีลครองวินัย                ศีลสิบไซร้มิให้หมอง ฯ
๐ ด้วยเดชะบุญดั่งนี้            จึ่งได้มีวิมานทอง
มีชาวแม่ล้อมเนืองนอง       เพราะบุญตนรักษาครู ฯ
๐ สาวสวรรค์เจ็ดหมื่นล้อม   มาแห่ห้อมล้อมพรั่งพรู
บุญตนรักษาครู                   ได้นางฟ้าหน้านวลศรี ฯ
๐ เทพน้ันเสด็จมา                ถวายวันทาพระเจดีย์
ด้วยชาวแม่แลสาวศรี          ทั้งเจ็ดหมื่นล้วนสาวสวรรค์ ฯ
๐ ทักษิณทั้งแปดทิศ           แล้วสถิตลงพร้อมกัน
ในสถานอันก่อนนั้น             อันเคยนั้งแต่ก่อนมา ฯ  ราบ ฯ

กาพย์ร่ายไม้ ๓๒

๐ ยังมีเทพหนึ่ง          บริวารเครงครื้น
สาวสวรรค์แปดหมื่น  ห้อมล้อมกันมา
มือถือดอกไม้             ธูปเทียนชวาลา
คร้ันถึงวันทา              ไหว้พระเจดีย์ ฯ

๐ พระเถรเล็งเห็น      ถามท้าวโกสีย์
โน้นพระไมตรี            มาโน่นหรือใคร
อินทราจึ่งบอก           มานั่นมิใช่
พระเถรว่าใคร            เห็นมากนักหนา ฯ

๐ ทำบุญสิ่งใด          ได้ดั่งนี้นา
เดชะฤทธา                อานุภาพเรืองรอง
มีหมู่นางสวรรค์         ห้อมล้อมเนืองนอง
เมื่อก่อนน้ันครอง       กุศลชื่อใด ฯ

๐ เทพน้ันแต่ก่อน     เป็นคนเข็ญใจ
เห็นภิกษุไป             บิณฑบาตเดินจร
เอาข้าวแห่งตน        มาตักบาตรก่อน
ร้องด้วยเสียงอ่อน    ป่าวร้องท่านไป ฯ

๐ แม้เจ้าเรือนอยู่     มิรู้มิใส่
ชายนั้นบอกไป       ให้รู้ข่าวขจร
ดูราชาวเรา              มาใส่บาตรก่อน
พระสงฆ์เดินจร        แทบตรอกเรือนเรา ฯ

๐ มากน้อยตามได้   ใส่บาตรเถิดเจ้า
ตามศรัทธาเรา         พ่อแม่ทั้งหลาย
ชาวบ้านได้ยิน          คำกะทาชาย
ยินดีมากมาย            เอาข้าวไปใส่ ฯ

๐ ลางทีชายน้ัน        เอาภาชนะไป
ใส่มาแต่ไกล           ไปด้วยหาบหาม
ชักชวนสัปบุรุษ        ใส่บาตรด้วยงาม
ค่อยบอกค่อยถาม    ค่อยเล้าโลมเอา ฯ

๐ เพื่อให้เป็นบุญ      เป็นคุณแก่เขา
กับตัวของเรา            บรรลุนิพพาน
เพราะบุญดั่งนี้           จึงได้วิมาน
นางสวรรค์สะคราญ   แปดหมื่นล้อมมา ฯ

๐ เทพนั้นเสด็จใน     ท่ามกลางนางฟ้า
คร้ันถึงวันทา            ไหว้พระเจดีย์
ไหว้ทั้งแปดทิศ         ยกกรชุลี
แล้วนั่งตามที่             ลำดับกันไป ฯ



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น