กาพย์พระมาลัย (ภาคพระศรีอารย์)

                                      ภาคพระศรีอารย์

กาพย์ยานี ๑๑

๐ เมื่อนั้นพระศรีอารย์        มีนงคราญงามไสว
แสนโกฎิสี่อสงไขย            แห่ห้อมล้อมพร้อมกันมา ฯ
๐ ฝ่ายหลังได้แสนโกฎิ      ฝ่ายหลังโสดดุจเดียวนา
นางน้้นงามโสภา               ทั้งไตรภพมิปูนปาน ฯ
๐ เบื้องขวาสร้อยสมโภช   นางแสนโกฎิเป็นบริวาร
เบื้องซ้ายพระศรีอารย์       ได้แสนโกฎิล้วนางสวรรค์ ฯ
๐ พระศรีอารย์ไมตรี           เสด็จท่ามกลางดั่งพระจันทร์
บริวารย่อมสาวสวรรค์        ประดุจดาวล้อมจันทร ฯ
๐ เบื้องหลังพระศรีอารย์    แสนโกฎิลานเทพอัปสร
รัศมีเครื่องอลังกรณ์          งามบวรรุ่งเรื่องฉาน ฯ
๐ ทั่งสี่ทิศนั้นเล่าโสด       เรืองฉายโชติชัชวาล
รัศมีสร้อยอลังการ            ยิ่งพระจันทร์วันเพ็ญศรี ฯ
๐ พระมาลัยเจ้าแลเห็น    พระศรีอารยะไมตรี
จึงถามท้าวโกสีย์             ด้วยคำเพราะอ่อนเอาใจ ฯ
๐ ท่านน้ันพ้นประมาณ     พระศรีอารย์ฤาว่าใคร
พระอินทร์จึงขานไข        ว่านั่นแหละพระศรีอารย์ ฯ
๐ พระเถรเห็นเทวา          มาก่อนหน้ายิ่งตระการ
ครั้นเห็นพระศรีอารย์        ยิ่งขึ้นไปได้แสนทวี ฯ
๐ ทวยเทพน้ันก็ถอยถด   ลดลดลงทุกทุกที
เพราะเห็นพระไมตรี         ผู้ประเสริฐเลิศภพไตร ฯ
๐ คุรุวนาดุจผู้หนึ่ง            เห็นหิ่งห้อยว่าเรืองใส
คร้ันเห็นพระจันทร์ไซร้     หิ่งห้อยนั้นก็อับสูญ ฯ
๐  อันหนึ่งอุปมา               เห็นเทวาว่าสมบรูณ์
คร้ันเห็นพุทธางกูร           เทพหมู่น้ันก็หมองศรี ฯ
๐ พระเถรเห็นนางฟ้า       มาก่อนหน้าพระไมตรี
จึงถามท้าวโกสีย์             เพื่อจะรู้จักอาการ ฯ
๐ สาวสวรรค์ล้วนนางฟ้า มาก่อนหน้าพระศรีอารย์
ทำบุญสร้างสมภาร          ผลชื่อใดในเมืองคน ฯ
๐ พระอินทร์จึงเล่าขาน   ถึงนงคราญสร้างกุศล
ให้รู้แจ้งแห่งเหตุผล        นางทั้งหลายได้ทำมา ฯ

กาพย์เอกบท ๑๒

๐ นางอันมา      ก่อนเบื้องหน้า      ก่อนเจ้าฟ้า          พระไมตรี  ฯ
๐ มีรัศมี            เป็นขาวล้วน         อาภรณ์ถ้วน         ล้วนพรรณขาว ฯ
๐ งามโฉมเฉิด  สาวขาวสด          งามหมดจด         ใครจักปาน ฯ
๐ ได้ทำบุญ      สิ่งใดบ้าง             แต่ก่อนสร้าง        กุศลใด ฯ
๐ จึงเกิดมา      ในเมืองฟ้า           มีพรรณนา             ขาวนิรมล ฯ
๐ ทั้งลำตน       สองแขนอ่อน      ทรงอาภรณ์           ภักตร์พึงชม ฯ
๐ รุูปอุดม          สมทุกสิ่ง             เห็นงามยิ่ง            เนื้อพรรณขาว ฯ
๐ น่าชื่นชม       ชาวมาหน้า          ก่อนผ่านฟ้า          พระศรีอารย์ ฯ
๐ แก้วประพาฬ มาเทียมเทียบ     เอามาเปรียบ         มิเหมือนกัน ฯ
๐ รัศมีจันทร์     ได้แสนโกฎิ          ดั่งนั้นโสด            มิปูนปาน ฯ
๐ ได้ทำทาน     ใดแต่ก่อน           เนื้อขาวอ่อน         ดั่งสำลี ฯ
๐ เราขอถาม     ท้าวตรีเนตร        จงแจ้งเหตุ            แห่งสมภาร ฯ
๐ เมื่อสมเด็จ     ท้าวตรีเนตร        จะบอกเหตุ           แห่งนงคราญ ฯ
๐ สำแดงการ     แลบอกเล่า         แก่พระเจ้า            ชื่อมาลัย ฯ
๐ จึงบอกไป      มิทันนาน            ซึ่งผลทาน            แห่งนางฟ้า ฯ
๐ ไหว้วันทา      ขึ้นเหนือเกศ       สำแดงเหตุ           แห่งกุศล ฯ
๐ นางทั้งหลาย เมื่อก่อนเกิด        เอากำเนิด           ในเมืองคน ฯ
๐ ทำกุศล          จำศีลสร้าง          ให้ทานบ้าง          ภาวนา ฯ
๐ น้ำมันหอม      อันอาบอบ          หมอตระหลบ       ทั้วทิศา ฯ
๐ ให้อาหาร        อันเอมโอช         มธุรส                   อันเจือจาน ฯ
๐ เครื่องตระการ งามทุกสิ่ง          เห็นงามยิ่ง           ขาวทุกพรรณ ฯ
๐ ให้อาหาร        อันขาวสด          ทั้งข้าวโพด         ขาวครามครัน ฯ
๐ ให้ผ้าดี            มีพรรณเลิศ       ขาวประเสริฐ        ดั่งสีสังข์ ฯ
๐ ให้ทั้งดวง       พวงดอกไม้        เครื่องลูบไล้        ย่อมล้วนขาว ฯ
๐ สารพัดขาว     แลขาวอ่อน        ให้ฟูกหมอน        ขาวสดใส ฯ
๐ ทั้งน้ำใจ          ก็พรายแพรว      ขาวดั่งแก้ว          แก้วประพาฬ ฯ
๐ ศรัทธาทาน    ใจระรื่น               หน้าแช่มชื่น        ชมยินดี ฯ
๐ แก่พระศรี        สัพพัญญู           สมเด็จผู้              หน่อพุทธองค์ ฯ
๐ ผู้ทรงธรรม      อันยิ่งยวด          ผู้ทรงผนวช         บวชเป็นสงฆ์ ฯ
๐ต้ังใจปลง        จะขอพบ             ขอประสบ           พระศรีอารย์ ฯ
๐ จำเริญทาน     จำศีลเรียน          ศรัทธาเพียร       ดั้งภาวนา ฯ
๐ สิ้นชาติมา       อยู่เมืองฟ้า         อยู่เบื้องหน้า      พระศรีอารย์  ฯ
๐ รูปนงคราญ     หน้าแน่งน้อย     ขาวแช่มช้อย      หน้านวลศรี ฯ
๐ มีรัศมี              ขาวขาวสด         งามหมดจด        ทั้วสารพางค์ ฯ
๐ หน้าสำอาง     ขาวขาวแจ่ม       เจรจาแย้ม          ยิ้มพรายพราย ฯ
๐ เดชะถวาย      ซึ่งข้าวโพด         รูปโฉมโสด        หน้าสะคราญ ฯ
๐ เดขะให้          ทานดอกไม้        จึงมาได้             รัศมีขาว ฯ
๐ เดชะบุญ         ชาวเจ้าแม่          ให้แป้งแผ่          ลูบไล้ทา ฯ
๐ ครั้นมาเกิด      ในดุสิต                ขาวพิจิตร         งามสะคราญ ฯ
๐ เดชะให้ทาน    ซึ่งฟูกหมอน       ขาวเนื้ออ่อน     ดั่งสำลี ฯ
๐ ให้ผ้าดี            เนื้อละเอียด        เส้นละเมียด      เนื้อละไม ฯ
๐ เกิดมาใน         แห่งเมืองฟ้า       ได้เสื้อผ้า          แลอาภรณ์ ฯ
๐ กำไลกร          ใส่เข็มขัด             สะอิ้งรัด            สะเอวกลม ฯ
๐ มีมงกุฎ            ประดับเกศ          สร้อยคอเพชร    รจนา ฯ
๐ ห้อมล้อมมา     อยู่ฝ่ายหน้า         ก่อนเจ้าฟ้า        พระศรีอารย์ ฯ
๐ งามประเสริฐ    โพธิสัตว์             ผู้จะตรัส             เป็นพุทธองค์ ฯ
๐ อานิสงส์           ชาวเจ้าแม่          ได้สร้างแล้        แตเมืองคน ฯ
๐ ทำกุศล             ล้นอเนก             อดิเรก              ด้วยอาหาร ฯ
๐ บอกกุศล           ผลดั่งนี้              ชี้ให้พระ            มาลัยฟัง ฯ
๐ ผลบุญนาง        ได้สร้างแล้ว       ได้วิมานแก้ว      ล้วนพรรณขาว ฯ ฉัน ฯ

*ฉัน  เข้าใจว่าบอกการบรรเลงเพลงปึ่พาทย์เมื่อสวดจบ