กาพย์ร่ายไม้ ๓๒
๐ เมื่อนั้นอินทรา จึงว่าถามไป
พระมาแต่ไหน มาถึงเมืองสวรรค์
ข้าพระขอถาม จงบอกข้าพลัน
มาถึงเมืองสวรรค์ เพื่อเอาอันใด ฯ
๐ เมื่อนั้นพระเถร จึงบอกทันใด
ตามอัชฌาสัย อันเธอขึ้นมา
เรานำดอกไม้ มาถวายบูชา
เพื่อจะวันทา พระเจดีย์จอมธรรม ฯ
๐ พระเถรจึงถาม เจดีย์ใครทำ
อินทรารับคำ ข้าพเจ้ารจนา
ข้ากระทำไว้ เพื่อไหว้บูชา
แก่เทพเทวา อันอยู่เมืองสวรรค์ ฯ
๐ ข้าทำด้วยแก้ว อินทนิลมีพรรณ
จุพระเกศนั้น เขี้ยวแก้วทศพล
พระเถรจึงว่า เทวาถ้วนตน
ได้ทำกุศล แต่อยุู่เมืองดิน ฯ
๐ จึงได้เสวยสุข เป็นพรหมเป็นอินทร์
จะนั่งอยูํ่กิน เพราะบุญแห่งตน
ดังฤาเป็นเทพ ยังทำกุศล
จะสืบแผ่ผล ไปเล่าเยียใด ฯ
๐ อันจะนั่งอยู่กิน ผลก่อนเป็นไร
ดังฤาสร้างไป ให้ยากแก่ตน
อินทราจึงไหว้ พระเถรบัดดล
จึงกล่าวยุบล ให้แจ้งที่ถาม ฯ
๐ ข้าแต่พระเถร เป็นเจ้าใจงาม
พระเจ้าไถ่ถาม ข้าขอแถลงถวาย
เมื่อเป็นเทวา ด้วยกันทั้งหลาย
ลางเทพหญิงชาย บุญน้อยเดียวไป ฯ
๐ มาอยู่่ในสวรรค์ บ่มิทันเท่าใด
จะกลับลงไป ในโลกโลกา
ประดุจดั่งคน ทำไร่ไถนา
ได้ข้าวเอกา ทะนานเดียวน้อยไป ฯ
๐ เอาไปใส่ไว้ ในยุ้งอันใด
บ่มิได้เท่าใด หมดสิ้นบ่มินาน
เทวาบางองค์ บุญมากโอฬาร
มาอยู่ได้นาน บนสวรรค์เป็นเสถียร ฯ
๐ ประดุจดังคน มีข้าวหลายเกวียน
เก็บไว้สังเวียน ยุ้งฉากอนันต์
ผู้นั้นได้กิน หลายปีหลายวัน
เพราะข้าวมากครัน บ่มิเป็นกังวล ฯ
๐ อันนี้อุปมา ดั่งเทพเบื้องบน
มีบุญแผ่ผล ยืนนานเหลือหลาย
อุปมาผู้หนึ่ง ข้าวน้อยเดี่ยวดาย
รู้ศิลป์มากมาย มีคุณปัญญา ฯ
๐ ผู้นั้นค้าขาย ขนขวายไร่นา
ได้เลี้ยงอาตมา บ่มิตกเข็ญใจ
เมื่อมีข้าวน้อย รู้ศิลป์อื่นไซร้
ทำการสืบไป บ่มิได้ขาดสาย ฯ
๐ เร่งทำไร่นา เร่งค้าเร่งขาย
ภายหลังมากมาย ทร้พย์สินมากมี
ดั่งนี้อุปมา ดั่งเทพาโลกนี้
แม้นถึงว่ามี บุญน้ันเท่าใด ฯ
๐ หมั่นทำบุญเล่า สืบสืบขึ้นไป
ภายหลังสุขได้ มีบุญเหลือหลาย
อุปมาผู้หนึ่ง มีข้าวมากมาย
บ่มิขวนขวาย ทำสิ่งอันใด ฯ
๐ บ่มิค้าขาย ไร่นาสืบไป
จะตกเข็ญใจ โหดไร้นักหนา
อุปมาดั่งเทพ ในฉ้อกามา
ได้สร้างบุญมา น้อยหนึ่งบ่มิครัน ฯ
๐ บ่มิได้ก่อเริ่ม เพิ่มเติบบุญครัน
จะอยู่ในสวรรค์ น้อยหนึ่งแลนา
ผู้หนึ่งมีทรัพย์ มากมายนักหนา
มีความอุุตส่าห์ ค้าขายยิ่งคน ฯ
๐ ยิ่งมั่งมีแล้ว ยิ่งทำนาผล
ทรัพย์สินแห่งตน เอนกเหลือหลาม
อันนี้อุปมา ดั่งคนใจงาม
ทำบุญเกิบขาม ได้เกิดในสวรรค์ ฯ
๐ ผู้นั้นอยู่สวรรค์ เร่งได้ฟังธรรม์
ผู้อยู่ในสวรรค์ เร่งได้บูชา
ได้ถวายธูปเทียน ดอกไม้มณฑา
พระเกศจุฬา เจดีย์สถาน ฯ
๐ ผู้นั้นจะอยู่ ในสวรรค์ยืนนาน
เพราะบุญสมภาร จะค้ำชูตน
ไม่เกิดไม่ตาย เวียนว่ายเวียนวน
สำเร็จเบื้องบน สู่ห้องนิพพาน ฯ เชิด ฯ
คำว่า เชิด เข้าใจว่าบอกการบรรเลงเพลงปี่พาทย์เมื่อสวดจบตอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น