หนังสือ"กาพย์พระมาลัย" (เริ่มต้น)

เริ่มต้น 

       เรื่องหนังสือที่จะพิมพ์แจกในงานพระราชทานเพลิงศพ พระครูศีลาภิวุฒิ (จันทร์  กิตติสิริ) โดยที่ท่านพระคูรศีลาภิวุฒิ เป็นพระเก่าแก่ในวัดเครือวัลย์วิหาร จึงนึกถึงชื่อ พระมาลัยคำสวด*  ซึ่งเป็นภาษาขอมเขียนลงในสมุดข่อย เด็กวัดรุ่นเก่าๆเมื่ออ่านหนังสือไทยออกดีที่เรียกว่า "อ่านนหนังสือแตกแล้ว"  ก็มักจะได้อ่าน "พระมาลัย" ซึ่งเป็นตัวขอม นับว่าเป็นผู้มีความรู้สูงสุดในการศึกษาสมัยนั้น  ประกอบกับพระมาลัยว่าด้วยเรื่องใหญ่ๆเป็น ๒ ภาคคือ ภาคนรก  กล่าวถึงผู้ทำบาปจะต้องได้รับโทษทนทุกข์อย่างนั้นๆ ยืดยาว  และกล่าวถึงภาคสวรรค์ว่า ผู้ที่ทำบุญกุศลแล้ว ได้รับผลของกุศลเช่นนั้นๆ  มีตัวอย่างมามากมายหลายประการ ประกอบกับคนในสมัยทุกวันนี้ ไม่เกรงกลัวบาปจึงกล้าทำชั่ว  ทำให้เกิดความเดือดร้อนขึ้นในที่ทั่วๆไป  หากได้อ่านหนังสือประเภทนี้เสียบ้าง  จะได้งดเว้นการทำความชั่วใหเบาบางลง  จะเป็นทางหนึ่งให้เกิดสุขกับสังคมปัจจุบันลงได้บ้าง

     เผอิญในพรรษาที่แล้วมา นายสุเมธ(บุญช่วย สถาวรสมิต) ได้เคยเป็นศิษย์สมัยอยู่วัดราชาธิวาส นำบุตรมาบวชเณรและตนเองมาพักอยู่ด้วย  ได้คัดลอกพระมาลัยลงไว้ในสมุดและคัดลอกเป็นตัวพิมพ์ดีดไว้  จึงได้นำต้นฉบับที่เป็นภาษาขอมมาสอบทาน จึงได้พิมพ์พระมาลัยสมความตั้งใจ 

      
                                            พระราชธรรมโสภณ

                                        วัดเครือวัลย์วรวิหาร
                                     
                                          ๑๙ เมษายน ๒๕๑๔



----------------------------------------------------------------------------

*กาพย์พระมาลัย โบราณเรียกพระมาลัยคำสวด  หรือพระมาลัยกลอนสวด  เพราะท่านอ่านเป็นทำนองแหล่ แม้คำกลอนต่างๆ  ท่านก็เรียกว่า  เพลง  เป็น เพลงสังวาส เพลงยาวนิราศ เพลงยาวเสภา เพราะท่านอ่านเป็นทำนองเสนาะทั้งสิ้น   กาพย์ห่อโคลงท่านก็อ่านทำนองเสนาะ  เรียกว่า เพลงเห่เรือ ดอกสร้อยสักวา  ก็มีคนร้องทำนองเพลง มีปี่พาทย์รับ   เมื่อคราวสวดพระมาลัย  ก็มีปี่พาทย์รับเป็นตอนๆไป  

*พระมาลัยกลอนสวดฉบับนี้   พระราขธรรมโสภณได้ตรวจสอบกับต้นฉบับอักษรขอมมาแล้วหนหนึ่ง เป็นหลักฐานมั่นคงว่ายังรักษาต้นฉบับเดิมไว้